Vakantie

De afgelopen twee weken ben ik heerlijk op vakantie geweest met Femke. Al voor het 4e jaar achtereen zijn we met het kleine caravannetje van Femke op pad gegaan. En al voor het 3e jaar achtereen stond de planning van de vakantie in het teken van het zwanger worden. Deze keer sloeg Femke de beurt over en werd de vakantie gepland rondom mijn ivf-poging. Bizar dat het alweer moet, maar fijn dat Femke als geen ander beseft dat overslaan in dit geval geen optie was. En dus besloten we om dit jaar in Nederland te blijven en in ieder geval de eerste week in de buurt van het ziekenhuis te blijven zodat ik makkelijk op en neer zou kunnen gaan.

Gelukkig is het uiteindelijk maar tweemaal voorgekomen dat ik naar het ziekenhuis moest, eenmaal voor de punctie en daarna voor de terugplaatsing. Voor de rest hebben we kunnen genieten van het mooie weer, de gezelligheid, de enorme lol die we samen kunnen hebben en van de goede gesprekken die vaak tussendoor plaatsvinden.

Vandaag ben ik weer thuis gekomen en de eerste week wachten zit er op. Het optimistische gevoel dat ik voelde na de terugplaatsing heeft plaatsgemaakt voor twijfel. Lage rugpijn, kramperig gevoel onderin de buik en hoofdpijn maken dat ik zo twijfel. Dit zijn bekende pre-menstruatie klachten. Het zou nog vroeg zijn om al te gaan menstrueren, maar de klachten zijn er wel. Ik weet dat het regelmatig voorkomt dat men ondanks deze klachten toch zwanger bleek te zijn. Maar ik vind het moeilijk zo optimistisch te zijn. Nog geen enkele keer heeft mijn lijf mij getrakteerd op een positieve test na het doormaken van deze klachten. Hierdoor kan ik moeilijk geloven dat het nu anders zal zijn. Terwijl ik waarschijnlijk nog nooit zo ver ben geweest, puur en alleen om het feit dat er een grote kans is dat mijn eitjes nooit op de plek zijn gekomen waar ze bevrucht kunnen worden. Wat een verwarrende gevoelens!

Ik kan niets anders doen dan afwachten en positief proberen te blijven. En dat gevoel ga ik zo dus maar eens proberen terug te krijgen. Muziekje op, geurbrander aan en positieve gedachten toelaten. En verder kan ik niet meer doen dan wachten. En genieten van nog een weekje vakantie!