Totale verwarring

Met lood in mijn schoenen vanmiddag naar de echo. Vanmorgen kwam alles er nog even uit; de teleurstelling, het verdriet en vooral de angst op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Het spreekuur liep uit dus het wachten duurde nog langer. Eenmaal binnen vertelde de arts dat het hcg verrassend genoeg gestegen was en wel tot zo'n 2900. Mijn reactie was 'dus toch een bbz?'. Nee, dat hoefde niet perse was zijn antwoord. Dus hup weer met de benen in de 'beugels' (zijn geen beugels maar een soort pedalen waar je je voeten op zet) en kijken maar. En weer duurde het een eeuwigheid. Kijken, inzoomen, uitzoomen, eierstokken, terug naar de baarmoeder, weer kijken, links, rechts, beetje duwen, beetje meer duwen. Uitwendige echo, buik 'ophouden' (genant!!), beetje duwen, nog iets harder. En weer inwendig...

Uiteindelijk werd de supervisor erbij gehaald, moest ik naar een andere kamer voor een beter echoapparaat, en begon het verhaal weer van voren af aan. Ondertussen was een vriendin gearriveerd om me te steunen en mee te luisteren.

Al met al is er nog geen duidelijkheid. Ze zien wat zitten in mijn baarmoederholte maar kunnen het niet goed in beeld krijgen. Mijn baarmoeder ligt zo gekanteld dat de echogolven niet de hele baarmoeder in beeld kunnen brengen. De hoek die nodig is kan het echo apparaat niet maken (behalve dan als je hem rechtop kan zetten als ie eenmaal is ingebracht, maar dat lijkt mij niet zo heel prettig ;) ).

De arts was ontzettend vriendelijk, heeft continu alles uitgelegd, laten zien wat ze zag en wat ze dan dacht te zien maar ook heel eerlijk haar twijfels op tafel gelegd. Op al mijn vragen en gedachtenkronkels gaf ze antwoord en was heel betrokken. Want de tranen kwamen nadat ik me weer had aangekleed. Totale verwarring, een soort hyperactieve reactie volgde. En nog ben ik in de war.

Donderdag moet ik terugkomen en is dezelfde procedure afgesproken; eerst bloed laten afnemen en minimaal een uur daarna de echo zodat ze alles naast elkaar kunnen leggen.

De arts heeft nu 3 mogelijkheden gegeven:

1. het is een niet vitale zwangerschap. De miskraam kan 2 weken geleden al in gang zijn gezet maar er is weefsel achter gebleven dat zorgt voor de hcg in mijn bloed en dat 'iets' wat ze zien in de baarmoeder.

2. het is een vitale zwangerschap. Een kans daarbij kan zijn dat het een tweeling zwangerschap is. Daarbij zie je vaker dat het hcg iets minder snel stijgt omdat de embryo's niet zo hard groeien in het begin. Dat kan ook verklaren dat er nog weinig te zien is op de echo.

3. een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Deze kans is echter een stuk kleiner geworden gezien het echobeeld en het feit dat ze alle onderzoeken mogen uitvoeren zonder dat het pijn oplevert.

Totale verwarring. Wat een achtbaan. Wat moet ik hier nu weer van denken? Ik had me ingesteld op een verdrietig moment, duidelijkheid welke van de slechte scenario's het uiteindelijk zou worden. Niet op dit scenario. Kan ik gaan slapen en donderdagochtend weer wakker worden?!

Morgen in ieder geval maar weer gewoon aan het werk want de dagen zijn te lang om thuis te zitten wachten. Even wat afleiding in de late dienst zoeken en dan weer op naar de volgende verrassing...