Een poging en een samenlevingsonderzoek

De dag van het samenlevingsonderzoek!

Vanmorgen vroeg potje opgehaald bij m'n donor. Stond om half 7 naast de auto alleen waren al mijn autoportieren dichtgevroren! Kreeg ze met geen mogelijkheid open. Dus ik snel weer naar boven om een kan heet water te halen. Toen de ruiten schoon proberen te krijgen… niet te doen! Zelfs aan mijn ruitenwissers zaten klonten sneeuw vast gevroren. Uiteindelijk na een kwartiertje kunnen wegrijden.
Sta ik bij hem voor de deur te wachten, gaat het echt keihard sneeuwen. Was er zo klaar mee op dat moment! Waarom kan het niet gewoon rustig verlopen, zonder stress!!
Gelukkig kon ik nog redelijk snel naar huis rijden, het was ondertussen 7.15 uur en het begon al wat drukker te worden op de weg. En het sneeuwde flink. Maar kon in een keer doorrijden.
Pff zie er echt zo tegen op straks. Sowieso dat onderzoek, bah. En dan ook nog de angst dat er gewoon niets te zien is. Had gister wel al een licht positieve ovulatietest. Dus dat is mooi. Hopelijk zien ze dan ook wat eitjes liggen en kunnen ze inschatten hoe lang het nog duurt. Heb zondag ook een afspraak met m'n donor staan dus dan zijn we mooi op tijd.

20.30 uur

Vanmorgen natuurlijk eerst de rampzalige inseminatie. Tenminste zo voelt het voor mij. Mijn auto moest vandaag ook voor APK dus die weggebracht. Daardoor moest ik met de bus naar het ziekenhuis. Ik was op tijd bij de bushalte maar helaas kwam de bus helemaal niet. Geprobeerd om iemand in de buurt te bellen maar niemand te pakken gekregen. Via iemand anders telefoonnummers van taxicentrales geprobeerd. Het was ondertussen al kwart voor 12 en de volgende bus moest ook al komen. Die doet er nog een half uur over dus was sowieso te laat. Lang verhaal, kort verteld: uiteindelijk taxi gepakt, 27 euro moeten betalen en alsnog 25 min. te laat op de afspraak. Gelukkig had ik via een omweg de afdeling al kunnen inlichten dus ze wisten dat ik eraan kwam. Sneeuw in Nederland... het hele land staat gelijk op zijn kop!

Het onderzoek op zich was vervelend maar te doen. De arts, vriendelijke en betrokken jonge vrouw, heeft 3 uitstrijkjes gemaakt. Die heeft ze later bekeken op levende zaadjes. Tot grote verbazing waren er op alle 3 de uitstrijkjes geen levende zaadjes te zien. Ze bleef kijken, weer terug naar plaatje 1 en zo een tijdje door. De arts heeft weinig gezegd over de oorzaak hiervan. Ze wil eerst de uitslag van het semenonderzoek hebben, voor ze een conclusie kan trekken. Ik heb gevraagd of het kan dat alles eruit gelopen is. Volgens haar is dat onmogelijk, er blijft altijd wel wat zitten (gelukkig). Verder wilde ze er niet zo heel veel over zeggen. Gaf aan dat het vervelend is voor mij, maar dat ze niets voorbarigs wil zeggen. Gevraagd of het kon komen dat ik nog geen helder slijm heb (meestal verlies ik eerst wat donkerder slijm). Ze gaf wel aan dat het kon dat we nu te vroeg waren. Later nog even met de echtgenoot van mijn donor gesproken (is huisarts). Hij gaf aan dat dat zeker een oorzaak zou kunnen zijn. Het heldere slijm waar je soms draden van kan trekken, is heel zaad-vriendelijk. Daarvoor is het slijm nog niet zo vriendelijk. Dus het kan zijn dat de zaadjes daarom al dood waren. Ik hoop het!

De arts heeft ook gekeken naar mijn baarmoederslijmvlies. Dat zag er goed uit, al aardig dik dus dat is mooi. En ook zag ze een eitje van 18-19 mm groot. Dus de eisprong komt er wel aan. Zij verwacht zondag op maandag. Komt mooi uit aangezien we zondag nog insemineren.

En hoe nu verder?
Afgelopen weken had ik al telefonisch een behoorlijke discussie gevoerd met de assistentes van de afdeling Voortplantingsgeneeskunde. Omdat mijn donor er niet bij was bij de afspraak, moet er een aparte afspraak met hem gemaakt worden voor een intake gesprek. Prima, helaas kon het pas gepland worden op 25 januari. De afgelopen weken heeft hij 2 maal een semenonderzoek laten doen, alleen accepteert het ziekenhuis deze niet. Hij moet dus twee nieuwe testen laten doen waar minstens 2 weken tussen zitten. Ik wilde dit alvast regelen voor de afspraak van 25 jan zodat dat ook maar vast gedaan was. Dat kon dus niet, absoluut niet, we doen niet aan uitzonderingen op de regels etc. We zien altijd eerst de patiënt en pas daarna wordt het semenonderzoek gepland. Belachelijk! Wat maakt het nou uit of hij zijn semen laat controleren voor de afspraak of er na? Dat ze de uitslagen pas geven tijdens de afspraak van de 25ste prima, maar om nou pas daarna de semenonderzoeken te willen uitvoeren??
Gelukkig was de arts het daar vandaag ook mee eens. Dus J mag zich in het nieuwe jaar inschrijven en dan tweemaal een semen inleveren. Op 25 jan. ga ik dan mee naar de afspraak. Mocht er uit het semenonderzoek geen bijzonderheden komen, gaan ze een baarmoederfoto maken. Hierop kunnen ze zien of alles goed doorgankelijk is. Het schijnt een heel vervelend onderzoek te zijn, maar dat moet dan maar.
Daarnaast ga ik volgende week vrijdag en de maandag daarna bloed laten afnemen om te bepalen of er een eisprong is geweest. Dan hoef ik ook niet meer te temperaturen. Dat had door de nachtdiensten deze periode toch geen zin, was niet meer realistisch zei ze gelijk op mijn vragen.

Het was een enerverend dagje. Weet niet zo goed wat ik met de informatie aan moet dat er geen levende cellen te zien waren. Ik hou het er maar op dat het komt door het slijm aangezien het semen van J al tweemaal goed was tijdens onderzoek. Het kan toch niet zijn dat het opeens van vruchtbaar naar onvruchtbaar is gegaan?!
Ik ben blij dat er nu wel onderzoeken gedaan worden, voelt goed. De arts reageerde erg vriendelijk en dacht ook echt mee. Dus al met al veel info en we zien eind volgende maand wel weer verder!

Wachten

Ik verwacht één dezer dagen ongesteld geworden dus dan weet ik ook wanneer dag 13 is! Over een week of 2 als het goed. is. Zo'n fijn idee dat ik dan ook weer kan insemineren!
Achteraf gezien is deze 'poging' ook weer zo voorbij. Heb er best wel verdriet over gehad, maar kan het ook wel weer loslaten. Heb niet het gevoel dat het me iets heeft opgeleverd, als van rust of zo. Ben er toch veel mee bezig geweest, ook door mijn afspraak bij het ziekenhuis.

Ik ben maar gelijk begonnen met temperaturen. Je moet het bij houden vanaf cyclusdag 1 en aangezien ik niet precies weet wanneer die komt, zal ik toch iedere morgen moeten tempen. Afgelopen dagen moest ik toch om 6 uur op, dus toen was het niet zo erg. Maar vanmorgen …. Ik had m'n gewone wekker om 8 uur gezet, omdat ik nog van alles wilde doen voor ik naar mijn broer zou gaan. De wekker van m'n telefoon had ik op 6 uur gezet. Alleen ging die gewoon mee in m'n droom . Dus het duurde een hele tijd voor ik echt besefte dat ik wakker moest worden. Gelijk getempt en daarna plassen en weer verder slapen. Tenminste, dat was de planning. En toen gebeurde waar ik al bang voor was, ik viel niet meer goed in slaap. Maar goed, ik hou het gewoon nog even vol. Misschien dat het gaat wennen.
Heb vanmorgen ook om 8 uur getempt zodat ik kan kijken of daar veel verschil in zit (dus met de temp van 6 uur). Als dat nou een beetje een standaard verschil blijkt te zijn, dan trek ik dat gewoon af van de 8 uur tijd! Heb ik toch weer 2 uurtjes langer slaap te pakken.