Onzekerheid

De afgelopen dagen zijn voorbij gekropen. Het wachten is op vrijdag, de dag waarop hopelijk duidelijk wordt wat er momenteel gebeurt in mijn lijf.

Sinds vrijdag heb ik zwangerschapstesten bijgehouden. Ze worden iedere dag wat sneller en meer positief. Eindelijk na 2,5 jaar heb ik een positieve test in handen en ik kan er niet blij van worden. Het maakt mijn angst op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (bbz) juist groter.

Vandaag heb ik telefonisch contact gehad met een arts in het ziekenhuis. Ik wilde graag al iets eerder duidelijkheid krijgen, het liefst vandaag. Vandaar mijn vraag of ik geen echo kan krijgen om een bbz uit te sluiten. De arts legt uit dat er zeer waarschijnlijk op een echo nu nog niets te zien is van een eventuele zwangerschap. Als we dat zouden doen, dan weet ik waarschijnlijk nog niets. Lege baarmoeder zegt nog niets, zinloos dus. Het bloedonderzoek van vrijdag moet uitwijzen wat er aan de hand is; ben ik zwanger en zo ja, is het binnen- of buitenbaarmoederlijk. Als de hcg-waarde enorm is gestegen dan wijst dat op een bbz. Als de hcg-waarde 'normaal' gestegen is, dan ben ik waarschijnlijk toch gewoon zwanger.

Op mijn vraag of ze de kans op het laatste hoog inschat gaf de arts aan dat ze dat niet doet. Gebaseerd op de hcg-waarde van 87 op dag 16 na tp, geeft ze aan dat het tekenend is voor een niet goede zwangerschap. Daarentegen kan het wel een slow starter zijn, maar die kans acht ze klein.

En eigenlijk ben ik dan weer terug bij af, ik weet niets meer dan voor het telefoontje. Ik begrijp de stappen die ze maken in het ziekenhuis, ik begrijp dat ze een week willen wachten om echt een goede testuitslag te krijgen die ze kunnen vergelijken met die van vorige week, maar vind het wachten echt zo moeilijk.

De positieve testen geven aan dat het hcg toeneemt en niet afneemt. Naar mijn idee is de vroege miskraam geen optie meer, dan zou het hcg af moeten nemen. Door de positieve testen krijg ik toch een beetje, een heel klein beetje, hoop. Maar ook de angst groeit. Want toenemende hcg kan dus ook wijzen op een bbz.

Ik ben nu 2 dagen vrij geweest en moet morgen weer werken. Aan de ene kant een welkome afleiding. Aan de andere kant kost het me moeite om me te concentreren en om met iets anders bezig te zijn dan mijn lichaam. Ik zou de klok wel vooruit willen duwen! Voor nu wacht ik maar weer 'gewoon' af. Je zou bijna denken dat ik daar ondertussen heel goed in zou moeten zijn. Maar ik kan je vertellen dat dat echt niet zo is!