Ineens besef ik mij vanmorgen dat ik nog helemaal niets heb geschreven sinds ik gestart ben met de 2e ivf. En dat terwijl de punctie alweer voorbij is! Gevoelsmatig gaat deze periode ook snel. Gelukkig maar want wat had ik deze keer last van de hormonen zeg!
Vorige week zaterdag had ik de eerste follikelmeting. Er waren 2 follikels aan de linkerkant te zien en 4 aan de rechterkant. Allemaal van even grote afmeting, links van 17 mm, rechts 14 mm. Dat is goed, dan groeien ze allemaal even hard door. Toch was ik stiekem wel een beetje teleurgesteld over het aantal. Uiteindelijk gaat het niet over het aantal maar is de kwaliteit van de embryo het belangrijkste, maar toch is het fijn om een beetje 'speling' te hebben. Na de punctie ontstaat er toch een soort van afvalrace tot de dag dat er ingevroren gaat worden. Met een iets groter aantal bij de start, is de kans op iets meer overhouden voor het invriesproces toch verhoogd.
De tweede follikelmeting was afgelopen maandag. Ik voelde al flink m'n eierstokken, vooral bij een volle blaas, dus de gedachte aan de punctie kwam steeds dichterbij. Tot mijn grote verrassing waren er nog 2 follikels bijgekomen. Fijn!! En alle follikels waren gemiddeld 20 mm dus de punctie kon gepland worden.
En gister was het dan zover. Ik heb een iets kortere periode van stimuleren gehad met een iets beter resultaat qua aantal eitjes dan de vorige keer. De arts heeft 8 follikels aangeprikt en er zijn 8 eitjes gevonden. Wat een blij nieuws!
De punctie op zich viel tegen. De vorige keer was alleen even aan het eind vervelend maar nu deden beide kanten flink pijn. Ik ben gewend aan de pijn bij de echo's tijdens de follikelmetingen. Door verklevingen trekt die pijn vaak direct door naar mijn ruggenwervel. Ik weet hoe ik dat kan opvangen en tijdens de echo's is het vaak maar een kort moment. Nu bleef de pijn aanhouden en kwam daar de pijn van het aanprikken bij. Poeh! Gelukkig was vriendin I mee en heb ik haar hand fijn kunnen knijpen.
En ook vandaag heb ik nog flink pijn, vooral onderin mijn buik boven de schaamstreek. Kan de pijn niet goed omschrijven. Het is een zeurende pijn, niet echt prettig! Maar met paracetamol is het te doen.
Morgenmiddag mag ik bellen of de terugplaatsing zaterdag door gaat. Weer een stapje die genomen moet worden. Spannend, dat zal het blijven tot er hopelijk over 9 maanden een kindje in m'n armen ligt. Er zijn nog vele stappen te maken tot dat punt bereikt is. Maar deze zijn alvast genomen!
Ik had ook 8 eitjes en alle 8 bevrucht en uiteindelijk waren er 5 goed genoeg en ben nu zwanger van tp nr. 2.
BeantwoordenVerwijderenIk duim voor je dat ook deze poging bij jou dé laatste poging is! 8 mooie eitjes is in elk geval al een mooi aantal.
Sterkte met afwachten en dan over een dag of 10 een positieve test!!