vrijdag 20 april 2012

Ivf 1 wordt iui

Gisterochtend mocht ik weer voor een echo komen. De twee dagen daarvoor heb ik veel nagedacht wat ik zelf wil, gezien het lage respons van de follikels op de medicatie. Wil ik hiervoor een punctie inzetten? Stel er zitten maar weinig eitjes in de blaasjes, stel er wordt weinig tot niets bevrucht, stel er is niets om in te vriezen en ik word van de teruggeplaatste embryo('s) niet zwanger? Dan ben ik wel een punctie 'kwijt'. 
Maar ik heb wel een poging gedaan en het is direct duidelijk hoe het met mijn eitjes is. Zijn ze van goede kwaliteit? Worden ze bevrucht? Het kan maar duidelijk zijn.
Met een lijstje vragen loop ik bij de arts de behandelkamer in. Ik hoop dat haar antwoorden mij kunnen helpen bij het maken van een beslissing.

Op de echo zijn aan de linkerkant wederom 3 follikels te zien, de grootste ongeveer 17 mm. Aan de rechterkant is het zoeken. Er lijkt een groot blaasje te zitten van 20 mm maar is dat een follikel? Is dat diegene die de echo daarvoor nog maar 10 mm was? En dan zit er nog iets van zo'n 15 mm. De cyste? Dan zou die toch weer gegroeid zijn, een mogelijkheid die de arts klein schat. Of is het ook een follikel?
Ik mag me aankleden en ze verteld dat ze voor nu even geen vervolgafspraken kan maken omdat ze eerst deze beelden wil bespreken in het team vanmiddag. Ze twijfelt over wat ze ziet aan de rechterkant.
Ik pak mijn lijstje met vragen er bij en begin ze te stellen. De arts lijkt een beetje overrompeld door al mijn vragen. Ik wil graag weten wat maakt dat zij deze poging wel doorlaten gaan? Zien ze het niet als 'verloren' poging met zo weinig follikels? Zou andere medicatie kunnen zorgen voor meer follikels een volgende poging? Is het beter om die weg in te slaan? En heeft het zin om het amh te laten bepalen? Dit om te kijken of ik gewoon nog maar weinig eitjes in de opslag heb zitten? Want als dat zo is, dan is het zonde om deze ten onder te laten gaan. En wat als ik de ivf niet wil laten doorgaan maar liever iui wil laten doen, kan dat? En moet ik dan ook een cyclus daarna overslaan?
De arts geeft aan dat deze echoafspraak eigenlijk niet bedoeld is om al mijn vragen te beantwoorden. Daar is het evaluatiegesprek voor na deze poging. Uhh, oke, goed dat snap ik, dat de tijd maar beperkt is, maar ik heb die antwoorden nodig om een goede beslissing te kunnen maken! Hoe kan ik de antwoorden dan krijgen? Oh, in het evaluatiegesprek? Nee sorry, daar kan ik niet op wachten, ik wil de antwoorden nu! Natuurlijk komen de tranen tevoorschijn. Je spuit niet voor niets hormonen! Ik krijg mijn antwoorden en bedank de arts voor haar begrip en geduld.

Eenmaal thuis zet ik alles nogmaals op een rijtje, bel even fijn een half uurtje met Femke en voel me best rustig. Ik besluit om de poging toch door te laten gaan. Ik ga het zien als generale repetitie met hopelijk een goede afloop: een zwangerschap. Zo niet dan ga ik met de artsen in beraad hoe de volgende poging aan te pakken. Het voelt goed om een soort van besluit te nemen, het geeft rust. Ik wacht rustig het telefoontje af. Ik word voor 15 uur gebeld als het goed is, aangezien ik daarna moet werken.

Totaal tegen m'n principes in loop ik met mijn mobiel aan in mijn uniform rond. Ik heb mijn teamleider even snel ingeseind, vind het zeer onprofessioneel staan als ik bij een patiënt aan bed sta en mijn telefoon gaat af. Maar nu kan het even niet anders, het is te belangrijk. Om tien voor vier nog steeds geen telefoontje gehad. Ik bel zelf maar naar het ziekenhuis. Ze zijn tot vier uur bereikbaar en straks zijn ze mij per ongeluk vergeten te bellen. De verpleegkundige verteld me dat ik zo teruggebeld word.
Natuurlijk sta ik net bij een patiënt als m'n telefoon gaat. Ik excuseer me en neem op. Het is de verpleegkundige die me verteld dat de ivf-poging niet door gaat. Huh? Wat? Niet doorgaat? Waar komt dit ineens vandaan?
Ze legt uit dat ze twijfelen of er aan de rechterkant wel follikels groeien of dat het cystes zijn. Dan zouden er nog maar 3 follikels overblijven en dat aantal vinden ze te weinig. Ze stellen voor om een escape iui te doen en wel op zaterdag. Ik moet dan om 19.25 uur de Pregnyl spuiten. Mocht ik niet zwanger raken van deze iui dan starten ze de volgende ivf met een hogere dosering van Menopur in de hoop dat ik op dat medicijn beter reageer.
Totaal overrompeld hakkel ik dat ik er niets meer van begrijp, dat ik ben overdonderd door dit besluit en dat ik niet weet of ik wel een iui wil. De kans is zo klein aangezien de meeste follikels aan de linkerkant zitten, waar ook de eileider zit die niet/moeilijk/nauwelijks doorgankelijk is. En rechts zit 'iets' maar wat dat 'iets' is kunnen ze niet goed zeggen. Lekkere kans dan. En stel ik word ongesteld, kan ik dan direct door met een nieuwe poging? Of moet ik een cyclus wachten?

De verpleegkundige, een lieve betrokken vrouw, probeert me gerust te stellen en gaat in op al mijn hersenspinsels, vragen en gedachten die direct naar boven springen. Ze schrijft ze op en belooft ze direct met de arts te bespreken en mij terug te bellen.
Nog helemaal beduusd hang ik op en ga weer verder met m'n werk. Tien minuten later gaat weer m'n telefoon. Ik zoek een rustig plekje op en luister wat de verpleegkundige aan mij uitlegt.
Ze adviseren de iui te doen omdat ze de kans van slagen wel verwachten. Anders hadden ze aangegeven helemaal te stoppen met deze poging. Anatomisch gezien liggen de eierstokken en eileiders dicht bij elkaar. Het gebeurt dat eitjes die in de eierstok van de geblokkeerde eileider zitten, bij het ovuleren naar de doorgankelijke eileider overspringen. Aangezien ik daar 3 follikels heb zitten, achten ze die kans groot. Daarnaast denken ze dat de follikel van 20 mm te zien in de rechter eierstok ook kan springen en wie weet wel de weg naar de baarmoeder kan vinden. Dus voor hen reden om toch voor een iui te kiezen.

Iedere keer weer komen er scenario's op mijn pad waar ik geen rekening mee heb gehouden. Ben ik naïef?
Eerst al de klap dat ik een vruchtbaarheidsprobleem heb. Niet verwacht, wel gekregen. Rouwproces doorlopen en kop op om weer verder te gaan. Dan een donor die er totaal onverwachts mee stopt. Bang ben ik er altijd voor geweest, die afhankelijkheid vond ik dan ook vreselijk, maar niet verwacht dat het ook daadwerkelijk zou gebeuren. En al helemaal niet op de wanneer waarop het is gegaan.
Goed, opnieuw schouders eronder, nadenken, verwerken, nog meer nadenken, keuzes maken en door met ivf-d. Een onbekende donor. Nooit gedacht dat ik daarvoor zou kiezen maar wil ik mijn wens in vervulling laten komen, dan is het noodzakelijk. Dus een onbekende donor zal het worden. Fijn, ik mag weer starten, ik heb weer een kans om zwanger te raken!
Ik had er totaal geen rekening mee gehouden dat er maar zo weinig follikels zouden groeien. Had er wel angst voor, maar stelde mezelf gerust dat ik geen redenen had om daar bang voor te zijn. Bam, klap in mijn gezicht toen het wel zo was. Goed, dat geaccepteerd dan weer verder kijken en positief de punctie en de terugplaatsing tegemoet zien.
En dan besluiten de artsen ineens dat het hele feest niet doorgaat en dat een iui de beste optie is op dit moment. Hoe flexibel kan een mens zijn? Ik merk dat ik een beetje lamgeslagen ben, dat ik niet meer zo goed weet wat te doen, te denken en te voelen. En wat mis ik op zo'n moment die arm om mijn schouder, de warmte van een lief iemand tegen me aan. Wat voel ik me ineens eenzaam en alleen, ondanks al die lieve vrienden om mij heen die naar me luisteren, me bellen, berichtjes sturen en met me meeleven.

De pregnyl heb ik, op advies van de verpleegkundige, gisteravond gespoten. Ze gaf aan dat ik daarmee tijd won om na te denken wat ik precies zou willen. Vooral ook omdat ik op het werk was en nog de hele avond door moest en dus geen tijd had om na te denken.
Vanmorgen nog een keer gebeld met het ziekenhuis. Stel ik doe de iui niet, kan ik dan als m'n menstruatie is doorgebroken direct door met een volgende ivf poging? Nee, dat gaat dus niet eerst moeten de hormonen van deze poging uit mijn lijf. Ik snap daar niets van, waarom kan het in andere ziekenhuizen wel? Ik zie geen nut met haar in discussie te gaan over hun protocollen, het is zo dus klaar. Het maakt mijn beslissing wel makkelijker, ik ga de iui doen. Als ik dan toch een cyclus moet overslaan dan kan ik beter toch een kansje wagen.

Morgen om 11.25 uur krijg ik de iui. Met een dubbel gevoel is er toch een kansje op een zwangerschap. En laat ik die dan maar pakken want niet geschoten...

4 opmerkingen:

  1. Bizar dat dit je overkomt. Steeds als je het op een rijtje had gebeurde er weer iets. IUI is het beste van het slechtse maar niet wat je had gewild.

    Dikke kus!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo daar! mijn naam is Juliette uit Rotterdam, Nederland. Na veel mislukte IVF besloot ik bijna alle hoop op zwanger te worden op te geven, een collega op mijn werkplek vroeg me om me aan te sluiten bij een aantal groepen waar ze me over vertelde, vruchtbaarheidsgroepen voor elke manier om zwanger te raken, daarna koos ik ervoor om mee te doen vruchtbaarheidsgroepen in andere om meer informatie te krijgen met veel discussie en verschillende gedachten van verschillende vrouwen die hetzelfde probleem doormaakten en degenen die meer hetzelfde vruchtbaarheidsprobleem hadden, dan hoorde ik een vrouw die melding maakte van het gebruik van OSAGIE-KRUIDEN om zwanger te raken na het hebben van blokbuizen , onmiddellijk vertel ik haar wat ze heeft gezegd, en hoe heeft het voor haar gewerkt, zij heeft toen alles aan mij uitgelegd en mij gezegd om de kruiden te proberen dat het een goed resultaat zal opleveren en zij vertelde me om contact op te nemen met de kruidenarts DR. OSAGIE op zijn {WhatsApp. + 23470977669} die ik deed en mijn probleem aan de arts uitlegde na me te vragen wat het probleem was dat me bij hem bracht, toen werd ik een bepaald kruidengeneesmiddel aanbevolen, ik bestelde het en het werd geleverd aan ik samen met de instructie over hoe de kruiden te nemen, tot mijn grote verbazing na twee weken van het nemen van de kruiden en wat tijd doorbrengen met mijn man omdat mijn man ook moe was van me zwanger worden omdat na jarenlang proberen we bezig waren met adopteren, toen begon mijn lichaam tekenen te krijgen, ik verloor kracht en ik merkte dat mijn maandelijkse stroom voorbij ging ik was opgewonden en dus vertelde ik mijn man erover en vertelde ook de dokter over wat er met me gebeurde en hij vertelde me om naar een dokter te gaan , toen besloten we onze dokter te bezoeken voor een zwangerschapstest die positief uitkwam. nu wil ik de vruchtbaarheidsgroep bedanken waar ik lid van ben geworden en ook de vrouw die me voorstelt aan de Osagie-kruidenarts omdat ik op dit moment 2 ben
    maanden zwanger, wat nooit eerder is gebeurd en ik gebruik ook het medium om mensen met onvruchtbaarheidsproblemen te informeren, moet contact opnemen met de kruidenarts op deze e-mail {DROSAGIE99@GMAIL.COM of WhatsApp. + 2349070977669} ...
    .JULIETTE LEEUW ..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Na veel mislukte IVF besloot ik bijna alle hoop op zwanger te worden op te geven, een collega op mijn werkplek vroeg me om me aan te sluiten bij een aantal groepen waar ze me over vertelde, vruchtbaarheidsgroepen voor elke manier om zwanger te raken, daarna koos ik ervoor om mee te doen vruchtbaarheidsgroepen in andere om meer informatie te krijgen met veel discussie en verschillende gedachten van verschillende vrouwen die hetzelfde probleem doormaakten en degenen die meer hetzelfde vruchtbaarheidsprobleem hadden, dan hoorde ik een vrouw die melding maakte van het gebruik van OSAGIE-KRUIDEN om zwanger te raken na het hebben van blokbuizen , onmiddellijk vertel ik haar wat ze heeft gezegd, en hoe heeft het voor haar gewerkt, zij heeft toen alles aan mij uitgelegd en me verteld om de kruiden te proberen dat het een goed resultaat zal opleveren en zij vertelde me om contact op te nemen met de kruidenarts DR. OSAGIE op zijn {WhatsApp. + 2349070977669} die ik deed en mijn probleem aan de arts uitlegde na me te vragen wat het probleem was dat me bij hem bracht, toen werd ik een bepaald kruidengeneesmiddel aanbevolen, ik bestelde het en het werd geleverd aan ik samen met de instructie over hoe de kruiden te nemen, tot mijn grote verbazing na twee weken van het nemen van de kruiden en wat tijd doorbrengen met mijn man omdat mijn man ook moe was van me zwanger te raken omdat na jaren van proberen we aan het adopteren waren, dan begint mijn lichaam tekenen te krijgen, ik verlies kracht en merkte dat mijn maandelijkse stroom voorbij ging ik was opgewonden en dus vertelde ik mijn man erover en vertelde ook de dokter over wat er met me gebeurde en hij vertelde me om naar een dokter te gaan , toen besloten we onze dokter te bezoeken voor een zwangerschapstest die positief uitkwam. nu wil ik de vruchtbaarheidsgroep bedanken die ik heb toegevoegd en ook de vrouw die me voorstelt aan de Osagie-kruidenarts omdat ik nu 2 maanden zwanger ben, wat nooit eerder is gebeurd en ik gebruik ook het medium om degenen die een onvruchtbaarheidsprobleem moet contact opnemen met de kruidenarts op deze e-mail {DROSAGIE99@GMAIL.COM or WhatsApp. + 2349070977669}

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beste vriend, je vroeg jezelf af: "Waarom kan ik niet zwanger worden? Ik herinner me mezelf dezelfde vraag stellen maand na maand. Ik dacht dat ik veel meer aan het oefenen was, zag specialisten en probeerde er niet aan te denken, dus ik kon nog steeds niet zwanger worden. maand zou eindigen in liefdesverdriet, de tranen zouden naar beneden vloeien, hoe hard ik ook probeerde ze te stoppen, hoezeer ik ook probeerde positief te zijn over de nieuwe maand die voor de boeg stond, breng elke maand twee weken door denkend dat elke kleine steek mijn lichaam maakte anders was tot de laatste maand, dat het tekenen waren dat ik zwanger was dat deze maand mijn maand was om de maand te laten eindigen in verwoesting, heeft me bijna mijn huwelijk gekost, ik ben niet iemand die het gemakkelijk opgeeft en zeker niet iemand die iemands woorden opneemt dingen, stelde ik obout opgraven alles wat ik kon over zwanger raken Wat ik ontdekte in de loop van twaalf maanden van onderzoek verraste me, verbaasde me maar bovenal veel van wat ik ontdekte dat ik een DR. OSAGIE tegenkwam op iemand getuigenis o In het ethernet nam ik contact op met de dokter via zijn e-mailadres dat we hadden besproken en vertelde hem alles wat er met me gebeurde. Vervolgens schreef hij een paar kruiden voor die ik moest nemen en ik bestelde ervoor dat ik de geneeskrachtige kruiden in slechts enkele dagen kreeg. In slechts drie weken van het nemen van de kruiden begonnen er vreemde dingen met mijn lichaam te gebeuren, ik ging voor de test en tot mijn grote verbazing was ik al 6 dagen zwanger, ik was blij om het nieuws aan mijn man te vertellen zodra hij terugkwam van zijn werk. Allemaal dankzij DR. OSAGIE Ik ben een trotse moeder van twee. Neem contact op met DR.OSAGIE via e-mail (DROSAGIE99@GMAIL.COM) of via WhatsApp, bel (+2349070977669). De rand van mijn doel om zwanger te raken.

    BeantwoordenVerwijderen