dinsdag 1 februari 2011

Het loopt niet altijd zoals je het zou willen

30-01-2011
Ben helaas vannacht ongesteld geworden. Dacht het gisteren al maar bleef toch nog wat hoop houden. Voor niets dus jammer genoeg. Het komt deze keer weer even hard aan, had echt goede hoop. Hebben op het goede moment geïnsemineerd, dus het voelde goed. Baal er gewoon even flink van zeg.
Het 'voordeel' dat ik nu 'al' ongesteld ben dat ik a.s. vrijdag de baarmoederfoto kan laten maken en de week daarna het samenlevingsonderzoek. Dat scheelt dan weer, anders moest ik ergens een keuze maken tussen de twee onderzoeken. Nu kunnen ze beiden uitgevoerd worden en dat is wel prettig.

01-02-2011
Ik moest afgelopen maandag naar de afdeling Voortplantingsgeneeskunde bellen om de baarmoederfoto af te spreken. Ik was gunstig gezind vanwege de 'positieve' dag dat ik ongesteld ben geworden. Nou helaas… a.s. vrijdag geen plek. Echt, ik baal daar zo enorm van. Ik heb het met de verpleegkundige vorige week nog besproken. "nee hoor geen probleem, als je maandag belt kan je vrijdag terecht". Zij weet de agenda natuurlijk niet uit haar hoofd maar het is wel gewoon zo balen. Nu heb ik hem voor volgende wk vrijdag gezet maar dat is ook dag 13 van m'n cyclus. Moet dus niet opeens m'n eitje bedenken dat een eisprong op dag 12 ook wel 'ns leuk is. Meestal is het op dag 14 of later dus daar hoop ik nu ook maar op.
Het samenlevingsonderzoek gaat nu deze cyclus ook niet door. Mag pas na de baarmoederfoto. Dus die moet de volgende cyclus. Hopelijk is hij dan wel goed want dan is het 2 dagen voor m'n vervolgafspraak met de arts, dus kan niet echt herhaald worden. Maar anders had de baarmoederfoto naar mijn volgende cyclus geschoven moeten worden. Dan is hij niet besproken in het team voor de afspraak van 10 mrt die dan dus ook weer verschoven moet worden.

Pfff ik baal echt dat het iedere keer zo'n gedoe moet zijn. Ik wil gewoon deze cyclus alles afronden zodat er een duidelijk plan neergelegd kan worden op 10 mrt. Maar ben bang dat dat allemaal niet gaat lukken. Want ik ga toch echt niet een inseminatie overslaan voor die onderzoeken. Dat voelt niet goed op dit moment. Maar misschien dat ik me wel bedenk als de keuze daar is. Het is natuurlijk ook wel weer fijn om alle onderzoeken afgerond te hebben. Ahhhh, dit kost bijna nog meer tranen en frustratie maar vooral energie dan de teleurstelling van het ongesteld zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten