woensdag 21 november 2012

Een beetje zwanger

Woensdag 7 november is er een mooie 10-cellige embryo teruggeplaatst. Hij had het invries- en ontdooiproces goed overleeft. Sterk ding hoor, zo'n embryo!
Vol verwachting ging ik de twee wachtweken in. Genoeg afleiding maar ook genoeg rust ingepland om deze 14 dagen door te komen. Ik voelde me goed en had niet echt het gevoel dat er wat gebeurde.
Afgelopen vrijdag begon het ineens te kriebelen. Hmm zou het dan toch gelukt zijn?
Zondagochtend hield ik het niet meer. En hoe bijzonder was het om een licht positieve test in handen te hebben. Maar hij was wel heel licht positief. En het duurde wel lang voordat het streepje verscheen. Zou het buiten 'de tijd' vallen dat je het mag aflezen? Misschien was het toch niet positief. Ik besloot om tegen iedereen mijn mond te houden en 48 uur te wachten. Wat vond ik het moeilijk. Slecht slapen en toch al niet lekker voelen was het resultaat. Dus dinsdagochtend ontzettend beroerd wakker, maar toch een test gedaan. Deze was minder positief dan zondag maar nog steeds een licht streepje. Wat moet ik daar nu weer mee?

Vanmorgen vroeg mocht ik bloed laten prikken en dan vanaf 14 uur zou ik gebeld worden. Vanmorgen toch ook maar weer een test gedaan, je kan nooit teveel testen zullen we maar denken ;). En die was toch weer positiever dan gister maar nog steeds niet lekker knallend aanwezig. En op dag 15 na de terugplaatsing zou je dat toch wel verwachten.
Om 15.02 u het telefoontje van het ziekenhuis.
"Spreek ik met Merel?"
"Ja, daar spreekt u mee."
"Mw. ik heb een rare boodschap voor u. U bent een beetje zwanger. Ik weet dat het eigenlijk niet kan wat ik zeg, maar er zit hcg in uw bloed, waardoor we zeggen dat u zwanger bent, maar het hcg is wel heel erg laag". Zucht, daar gaan we weer. Het hcg is boven de 10, dus spreken ze van een zwangerschap. Maar ver beneden de 100 die ze rekenen voor een vitale zwangerschap. Hier was ik zo bang voor. Weer die onzekerheid, niet weten of ik blij kan zijn. Niet weten of het gelukt is. Ik weet dat als je een positieve test hebt en er uitgegaan wordt van een vitale zwangerschap, je tot het eind onzeker kan blijven. Maar dit onzekere proces al direct vanaf het allereerste moment weer mee moeten maken, ik weet niet waar ik de kracht nu weer vandaan moet halen.

Ik had deels verwacht dat ze zouden zeggen dat ik moest stoppen met alle medicatie en dan zou de natuur zijn gang kunnen gaan. Maar nee, ondanks dat de kans misschien nihil is, wordt hij wel genomen. Dus wel gewoon doorgaan met de Utrogestan en de Progynova en volgende week vrijdag weer controle. Het kan zijn dat de miskraam vanzelf opgang komt de komende dagen. Heel eerlijk, als het dan toch niet goed is, laat dit dan maar zo snel mogelijk gebeuren. Dan is het duidelijk en kan ik verder. Maar ja, wie weet is het gewoon een heel sloom ding, net als z'n moeder, en heeft het tijd nodig. Ik zal het zien de komende tijd.
Ondanks dat ik er weinig vertrouwen in heb, is er toch weer dat kleine sprankje hoop. Als 'zij' er mee door willen gaan, dan ik natuurlijk ook. Want ja, stel je toch eens voor...

6 opmerkingen:

  1. Dit meen je toch zeker niet..... meid toch wat een onzekerheid weer.... moest stiekem wel even lachen met de zin `misschien is het wel gewoon een sloom ding, net als z´n moeder´. Kán natuurlijk best zijn, de wonderen zijn de wereld nog niet uit maar deze onzekerheid weer is slopend. Ik duim héél erg hard voor je dat het een sloom duikelaartje is en je toch positief nieuws hebt volgende week vrijdag... en zo niet, dat je tóch ergens de kracht vandaan haalt om ermee om te gaan. Kaarsje brandt weer, voor wat ´t waard is.... Hanneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dat is niet het bericht waar je op had gehoopt zeg... ik weet wat je mee maakt, ik kreeg in januari dit jaar ook een zelfde soort bericht. Ik had toen ervoor zelf niet getest en toen kwam dat wel rauw op mijn dak dat ze met dit bericht kwamen. Op zich blij want ik was zwanger, maar aan de andere kant ook bang voor wat er kon gebeuren.
    Weet niet of je er iets aan hebt, maar 11 dagen na de tp (maar dat was geen cryo) was mijn hcg 45. 10 dagen later was het toch hoger, 629. Uiteindelijk toch een miskraam ...
    Hopelijk blijft jou dat bespaard!! Het kan ook zijn dat je niet zo snel HCG aan maakt.
    Sterkte Merel!
    X Tielke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dit meen je niet!! Wat het ook gaat worden ik hoop heel erg voor je dat het dit keer snel duidelijk is voor je. Sterkte de komende tijd. X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat krijg jij het voor je kiezen. Ongelooflijk dat je dit opnieuw moet meemaken.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een drama, om dit opnieuw te moeten beleven, zou verboden moeten worden! Heel veel sterkte komende week, ik blijf hopen op een wonder!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Komende vrijdag heb je controle of niet? Spannend allemaal.... os misschien weet je inmiddels al wel meer. In ieder geval héél veel sterkte weer.... dju meid wat krijg jij het te verduren!

    BeantwoordenVerwijderen