Gedachtenkronkels

Ik ben langzaamaan weer mijn gedachten aan het ordenen en verzetten. Ik wil zo graag mama worden en dat laat ik niet door deze man verpesten. Ik heb nog geen oproep geplaatst op bam-mam maar wel gereageerd op twee oproepen. Dus de eerste stappen zijn weer gezet. Ben er wel nuchterder onder dan de eerste keer, weet natuurlijk ook beter wat ik wel en niet wil.
En door die kleintjes op het werk, weet ik wel steeds meer dat het gevoel om moeder te worden er echt is en heel diep zit. Het sterkt me om weer verder te kijken en door te gaan.

Blijf ook wat doormalen over de donor. Het zou toch niet meer dan normaal moeten zijn dat je er als donor rekening mee houdt dat het wel een half jaar kan duren. Daar hebben we het ook echt wel over gehad, staat ook in het donorcontract. Maar ik begrijp hem gewoon helemaal niet meer. Hij heeft zich zo anders voor gedaan de eerste maanden. Heel begripvol, meewerkend en open en eerlijk. En de laatste weken was hij zo onaardig, vol met bemoeienissen en opmerkingen en totaal niet coöperatief. Heel erg jammer dat ik zoveel tijd en energie in zo iemand heb gestoken. En dat ik hem heb vertrouwd, het geeft me echt een nare smaak in de mond.
Maar goed, gebeurt is gebeurt. Nu ga ik weer verder kijken en dit achter me laten alsof het een nare droom was.