zaterdag 13 maart 2010

En nu…

Afgelopen weken voor mezelf wat dingen op een rijtje gezet. Heb het enorm druk met de opleiding, begonnen op een nieuwe afdeling en een verhuizing die er aan komt. Mijn hoofd zit dus een beetje vol!
Ik was vooral ook bezig met mijn donor en wat ik daar nu precies van vond, wat ik er bij voelde en vooral wat ik daar mee aan moest. Mijn onderbuik gevoel zei al langer dat het niet helemaal goed zat, maar mijn grote kinderwens zorgde er voor dat ik het onderbuik gevoel een beetje vergat.
Afgelopen week heb ik een mailtje van mijn donor gekregen waarin ontzettend nare en kwetsende dingen stonden. Hij vindt het schijnbaar onbegrijpelijk dat ik na 2 pogingen nog steeds niet zwanger ben. De afgelopen weken is hij daarom al meerdere keren met tips gekomen. Bijvoorbeeld dat ik het te druk had en dat we daarom maar even moesten wachten. De keer daarvoor had hij geschreven dat ik er misschien wel te veel mee bezig was en dat ik het van me af moest zetten. Want zijn schoonzus…. en toen kwam er een heel verhaal over IVF dat niet wilde lukken en toen ze daar eenmaal mee stopte en er rust kwam, zij spontaan zwanger is geworden. Ik had toen eenmaal geïnsemineerd!!

Deze keer was zijn boodschap dat ik te dik ben en dat het daarom veel langer duurder. Ik kan je vertellen, het was een ontzettend onaardig en wederom veroordelend mailtje.
Afgelopen woensdag heb ik hem een mail geschreven waarin ik duidelijk heb gemaakt dat onze overeenkomst bij deze is gestopt. Ik heb hem geschreven dat hij zoveel oordelen over mij hebt die nergens op gebaseerd zijn, dat het abnormaal is dat hij deze oordelen ook allemaal uit terwijl ik hem nog nooit ergens op heb aangesproken en dat het niet normaal is dat hij denkt dat twee keer insemineren reden is om al deze dingen als reden van het nog niet zwanger zijn te opperen. Het schrijven van deze mail heeft me goed gedaan, al voel ik me verder heel erg rot en verdrietig.
Het maakt me kwaad dat zo'n l** er voor kan zorgen dat ik mijn droom naar voren moet schuiven. En het maakt me ook zo verdrietig om te bedenken dat ik de komende maanden niet zwanger zal worden.
Al deze emoties, in combinatie met de drukte, zijn behoorlijk veel bij elkaar.


Ik ben bij mezelf aan het bedenken wat ik nu verder wil. Deels heb ik er de energie niet voor om weer op zoek te moeten gaan naar een donor. Er gaat de komende maand weer veel veranderen, drukke dagen rondom het verhuizen en de opleiding die ook veel verwacht de komende tijd. Maar ik wil mijn droom ook zeker niet zomaar opgeven. Dus wie weet ga ik komende week wel weer verder met mijn zoektocht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten