Ik ga weer verder

Ik heb mijn bam-reis maar weer voortgezet. Voelde me vorig weekend zo rot, zat er even helemaal doorheen door het hele gedoe met mijn donor en vooral met het feit dat ik de komende tijd niet zwanger zal raken.
Heb toen toch maar weer het heft in eigen handen genomen en een oproepje op bam-mam.nl gezet. Ik heb er een tijd over nagedacht. Vooral omdat ik geen zin heb in het uitzoeken of de donor wel/niet serieuze intenties heeft. En het er uitpikken van een bepaalde vent die  steeds weer opduikt onder een andere naam en met een ander e-mailadres, waar ik ook geen zin in en vooral geen energie voor heb. Maar ja, als ik moeder wil worden zal ik toch stappen moeten ondernemen.

Dus mijn zoektocht naar een donor is weer begonnen. Daarnaast heb ik zelf ook op een enkele oproep gereageerd.

Ik heb momenteel serieus contact met 2 donoren. Alleen heb ik van eentje sinds woensdag geen reactie meer gehad, dus dat is even afwachten. Bij hem had ik wel een heel goed gevoel, zou het jammer vinden als dat verder geen vervolg krijgt.

Gedachtenkronkels

Ik ben langzaamaan weer mijn gedachten aan het ordenen en verzetten. Ik wil zo graag mama worden en dat laat ik niet door deze man verpesten. Ik heb nog geen oproep geplaatst op bam-mam maar wel gereageerd op twee oproepen. Dus de eerste stappen zijn weer gezet. Ben er wel nuchterder onder dan de eerste keer, weet natuurlijk ook beter wat ik wel en niet wil.
En door die kleintjes op het werk, weet ik wel steeds meer dat het gevoel om moeder te worden er echt is en heel diep zit. Het sterkt me om weer verder te kijken en door te gaan.

Blijf ook wat doormalen over de donor. Het zou toch niet meer dan normaal moeten zijn dat je er als donor rekening mee houdt dat het wel een half jaar kan duren. Daar hebben we het ook echt wel over gehad, staat ook in het donorcontract. Maar ik begrijp hem gewoon helemaal niet meer. Hij heeft zich zo anders voor gedaan de eerste maanden. Heel begripvol, meewerkend en open en eerlijk. En de laatste weken was hij zo onaardig, vol met bemoeienissen en opmerkingen en totaal niet coöperatief. Heel erg jammer dat ik zoveel tijd en energie in zo iemand heb gestoken. En dat ik hem heb vertrouwd, het geeft me echt een nare smaak in de mond.
Maar goed, gebeurt is gebeurt. Nu ga ik weer verder kijken en dit achter me laten alsof het een nare droom was.

En nu…

Afgelopen weken voor mezelf wat dingen op een rijtje gezet. Heb het enorm druk met de opleiding, begonnen op een nieuwe afdeling en een verhuizing die er aan komt. Mijn hoofd zit dus een beetje vol!
Ik was vooral ook bezig met mijn donor en wat ik daar nu precies van vond, wat ik er bij voelde en vooral wat ik daar mee aan moest. Mijn onderbuik gevoel zei al langer dat het niet helemaal goed zat, maar mijn grote kinderwens zorgde er voor dat ik het onderbuik gevoel een beetje vergat.

Afgelopen week heb ik een mailtje van mijn donor gekregen waarin ontzettend nare en kwetsende dingen stonden. Hij vindt het schijnbaar onbegrijpelijk dat ik na 2 pogingen nog steeds niet zwanger ben. De afgelopen weken is hij daarom al meerdere keren met tips gekomen. Bijvoorbeeld dat ik het te druk had en dat we daarom maar even moesten wachten. De keer daarvoor had hij geschreven dat ik er misschien wel te veel mee bezig was en dat ik het van me af moest zetten. Want zijn schoonzus…. en toen kwam er een heel verhaal over IVF dat niet wilde lukken en toen ze daar eenmaal mee stopte en er rust kwam, zij spontaan zwanger is geworden. Ik had toen eenmaal geïnsemineerd!!

Deze keer was zijn boodschap dat ik te dik ben en dat het daarom veel langer duurder. Ik kan je vertellen, het was een ontzettend onaardig en wederom veroordelend mailtje.
Afgelopen woensdag heb ik hem een mail geschreven waarin ik duidelijk heb gemaakt dat onze overeenkomst bij deze is gestopt. Ik heb hem geschreven dat hij zoveel oordelen over mij hebt die nergens op gebaseerd zijn, dat het abnormaal is dat hij deze oordelen ook allemaal uit terwijl ik hem nog nooit ergens op heb aangesproken en dat het niet normaal is dat hij denkt dat twee keer insemineren reden is om al deze dingen als reden van het nog niet zwanger zijn te opperen. Het schrijven van deze mail heeft me goed gedaan, al voel ik me verder heel erg rot en verdrietig.
Het maakt me kwaad dat zo'n l** er voor kan zorgen dat ik mijn droom naar voren moet schuiven. En het maakt me ook zo verdrietig om te bedenken dat ik de komende maanden niet zwanger zal worden.
Al deze emoties, in combinatie met de drukte, zijn behoorlijk veel bij elkaar.


Ik ben bij mezelf aan het bedenken wat ik nu verder wil. Deels heb ik er de energie niet voor om weer op zoek te moeten gaan naar een donor. Er gaat de komende maand weer veel veranderen, drukke dagen rondom het verhuizen en de opleiding die ook veel verwacht de komende tijd. Maar ik wil mijn droom ook zeker niet zomaar opgeven. Dus wie weet ga ik komende week wel weer verder met mijn zoektocht.