Het einde van het jaar komt weer langzaam in zicht. Melancholie valt soms over me heen. Naast alle gezellige afspraken deze laatste weken, komt ook het besef dat ik wederom nog geen moeder ben geworden.
Een bewogen jaar, 2012. Tweemaal zwanger geweest en helaas nog steeds kindloos en niet zwanger het nieuwe jaar in.
Soms vraag ik me af of ik niet moet stoppen met het hele ivf-traject. Vind het soms zo ontzettend zwaar. Al die hormonen, de kleine stapjes die steeds weer spanningen oproepen. Heb je de ene hobbel genomen staat de volgende alweer klaar.
Maar ik kan nog niet opgeven. Wil het ook niet. Geen moeder worden, dat kan ik gewoon nog niet accepteren. Mijn kinderwens is daar te groot voor en de kansen met de ivf liggen er nog. Die wil ik aangrijpen met alle kracht die ik in me heb. Maar ik zie er soms wel als een berg tegenop.
Ik zit dit logje te schrijven en voel me rot. Op kerstavond is er ineens een leuke buurman mijn leven ingerold. Maar nu zo na de kerst heb ik het gevoel dat hij er alweer keihard uitrolt. Ik snap het niet, wat is dat toch met mij en de mannen? Het maakt me verdrietig. Ik voel me onzeker over mezelf, over mijn lichaam, over hoe ik ben en wie ik ben. Het maakt dat ik aan hem ga trekken, wil horen hoe leuk hij me vindt. En ik merk dat het hem juist afstoot. Of tenminste, dat denk ik. Want ik weet niet of het zo is. Er is ineens weinig contact terwijl we toch een leuke avond, een nog leukere middag hebben gehad samen en regelmatig berichtjes stuurden naar elkaar. Ben heus niet meteen hoteldebotel, maak geen trouwplannen en zeg het ivf-traject niet af. Maar had het wel leuk gevonden om te kijken hoe het zou lopen. Het zou me goed doen om weer eens het gevoel te hebben dat er ook iemand echt voor mij is. Iemand die me lief vindt, die voor me gaat en van me houdt. Maar blijkbaar zit het ook bij deze leuke buurman er niet. Helaas.
Het einde van het jaar... melancholie... dikke tranen. Het zal er allemaal wel bij horen.
Die tranen horen erbij. Het is ook niet makkelijk geweest. Ik vind je een dappere sterke vrouw die ook in staat is om met haar emoties om te gaan.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou voor 2013 dat je droom uit mag komen!
Liefs Femke
Je bent precies goed hoe je bent en wie je bent. Laat je nooit iets anders wijs maken, zeker niet door jezelf ;-).
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me bij Femke en Kirsten aan!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het in je hele proces om mama te willen worden zo voor je kiezen gekregen op elk mogelijke manier, en toch weet je elke keer weer de kracht en positiviteit te vinden om je leven, inclusief proberen je dromen te vervullen invulling te geven. Je bent een krachtige, mooie vrouw, en wat je leven ook gaat brengen, jij gaat daar iets moois van maken, gewoon omdat je bent wie je bent.
Ik wens voor 2013 dat alle stukjes op zijn plaats mogen vallen in je leven, en dat, welke richting dit ook op mag gaan, je daarin geluk en rust mag vinden!
Liefs, Leonie
Wat een lieve woorden, dank je wel!
Verwijderen