Gevoelens

Ondanks dat gevoelsmatig IVF 1 ten einde is, blijft er maar hcg in mijn bloed zitten. Het is niet veel maar genoeg om onder controle te blijven in het ziekenhuis. Aanstaande woensdag moet ik opnieuw bloed laten prikken. Hopelijk is het dan wel laag genoeg om het af te sluiten. Ik zou zo graag het evaluatiegesprek met de arts willen hebben. Dan kan ik deze poging echt afsluiten, verwerken en weer naar voren kijken. Nu hang ik er zo'n beetje tussen. Voelt niet goed, zo ben ik niet. Ik wil graag dingen afsluiten, een plekje kunnen geven. Dan kan ik weer positief naar de toekomst kijken. 

Al voel ik me momenteel niet zo heel positief. Voel me een beetje, tja, hoe zal ik het zeggen... Voel me een beetje wiebelig. Zo'n net-niet gevoel. Vorige week was ik vooral heel erg boos. Boos op de wereld, op het oneerlijke gevoel dat me soms overvalt en gewoon op alles en niets. Daarnaast voelde ik me jaloers op mensen die wel zwanger zijn. Kan soms zo verdrietig worden als ik er over na denk dat ik nu ook al zover had kunnen zijn dat ik mijn kindje had kunnen voelen rondzwemmen in een warm en veilig binnenbad. Maar ik leef ook met ze mee, ben benieuwd hoe het gaat met mijn vriendinnetjes die beide zwanger zijn. Maar eigenlijk wil ik het niet weten en horen. En toch vraag ik er naar, omdat ik het wel graag wil weten en horen. En omdat ik gewoon blij voor ze ben. Wat ingewikkeld is het toch, al deze gevoelens. Ik vind het vreselijk om me zo te voelen. Kan boos op mezelf worden dat ik me zo voel, wil deze gevoelens helemaal niet ervaren. Weet dat het bij het rouwproces hoort en dat ik ze mag hebben, maar het voelt heel dubbel. Door er tegen te vechten kom ik ook niet verder, dus ik probeer ze maar gewoon toe te laten. Het zij zo, ze zullen er toch uit moeten.

En nu voel ik me dus gewoon een beetje wiebelig. Niet helemaal in balans. Zal vast ook komen door de feestdagen. Ik hou van de decembermaand. Van alle gezelligheid die er bij hoort, de sfeer die het uitstraalt. Maar ik vind het ook een confronterende maand. Zou zo graag mijn eigen gezinnetje willen hebben. Mijn eigen sinterklaasfeest organiseren. De spanningen op de snoetjes van mijn kinderen zien. Zoals vriendin I schreef, weet zeker dat jij er een geweldig feest van zou maken.

En wat zou ik graag mijn eigen kersttradities beginnen. Samen het huis gezellig maken, mooie ballen zoeken en gezellig de kaarsjes aan. Kerstontbijtje, dineren met lieve mensen om ons heen. Ook dit is weer zo dubbel, want de gezelligheid kan ik zelf ook maken en creeeren. En dat doe ik dan ook maar. 

Vandaag heb ik mooie kaarsen gekocht, leuke freubels voor in de boom die ik niet ga kopen en ideeën opgedaan om mijn huisje gezellig te maken. Dus dat ga ik vanavond maar 'ns doen. Geen boom omdat de katten die toch altijd afbreken, omgooien en alle dennennaalden door het huis verspreiden. Maar wel gezelligheid, warmte en glinsteringen. Gewoon omdat het kan en omdat ik er van hou. Ook al ben ik wederom dit jaar met kerst nog geen mama.