zondag 31 januari 2010

Poging 2

28-01-2010
Ik zou vandaag een afspraak hebben met mijn donor om te insemineren. Nou hebben we regelmatig contact via de mail maar de laatste tijd laat hij weinig van zich horen of reageert pas na een week op mijn mail. Ik vind dat natuurlijk erg vervelend en wordt er ook onzeker van.
Omdat ik twijfelde over de dag van mijn eisprong had ik hem vorige week vrijdag gemaild of hij ook op zaterdag kon afspreken. Geen reactie. Gisterochtend hem gemaild. Geen reactie. Gisteravond gemaild dat ik de afspraak van vandaag wil verzetten omdat ik me te ziek voel en nog niet positief getest heb, geen reactie. Nu heb ik hem maar een sms gestuurd maar ook daarvan tot op heden geen reactie.

Ik weet niet zo goed wat ik nu nog moet doen. Baal hier enorm van en ben bang dat hij er mee wil stoppen. Snap niets van deze ommezwaai want hij reageerde hiervoor altijd gelijk op mijn mailtjes. Ik vind het ook helemaal geen type om helemaal niet meer te reageren.
Bah, ik voel me al zo beroerd en dit maakt het er echt niet beter op.

Later op de dag...
Heb net een mailtje van hem gehad. Hij heeft wel twijfels maar niet zozeer over zijn kant als wel over die van mij! Hij vindt dat ik een te druk leven heb om nu zwanger te raken.
Mijn eerste reactie is: waar bemoeit hij zich mee zeg?! Maar die reactie niet naar hem gestuurd natuurlijk.
Ik heb het volgende daar op gereageerd:
"Laat ik eerst reageren op je opmerking dat je vindt dat mijn leven te druk is om op dit moment zwanger te raken. Ik ben het hier, uiteraard, niet mee eens. Ik ben iemand die een groot verantwoordelijkheidsgevoel bezit en daar ook naar handelt. Als ik zelf het gevoel zou hebben dat er geen ruimte is om zwanger te raken of een kindje op te voeden, dan zou ik dat zeker niet doen. Ik ga niet over grenzen heen omdat ik perse iets 'wil hebben' en het kwetst me als mensen denken dat ik dat wel zou doen ten koste van mijn kindje.
Ja ik heb het druk. Maar ik kan het ook druk hebben want ik heb nu nog geen kindje waar ik 24/7 voor hoef te zorgen. Voor nu heb ik alleen mezelf en kan ik mijn tijd besteden aan school, werken, vrienden. Waarom zou ik dat dan ook niet doen?! Ik weet ook niet zo goed waar je op baseert dat ik het te druk heb."
Daarnaast geeft hij aan dat het ritje naar B (waar ik momenteel verblijf vanwege mijn huis dat nog niet beschikbaar is) en de ruimtes in het huisje hem tegenvallen. Dat kan ik me goed voorstellen. Het is allemaal wat primitief en klein. En het is voor hem ook een heel stuk rijden. Ik was hem daarom ook al tegemoet gekomen door te willen afspreken in A bij mijn moeder in huis. Maar ja, dan moet mijn moeder wel van huis zijn! Kan haar moeilijk de deur uit zetten ;). Ze weet ook niet dat ik er al zo bewust mee bezig ben dus dat is geen optie.
Pff wat een gedoe zeg. Ik baal zelf al zo enorm van het wonen in het huisje en merk dat ik echt behoefte heb aan mijn eigen spulletjes en mijn eigen huisje. Heb al enorme huilbui gehad afgelopen week omdat ik het zo zat was en nu begint hij ook nog eens.
Hopelijk kan hij morgen toch gewoon afspreken want ik zou het echt zo erg vinden als ik deze maand niet kan insemineren.

Ik weet niet zo goed hoe mijn gevoel nu is. Ik snap zijn reactie niet zo goed. Heb ondertussen wel een mail van hem gehad. Hij vindt dat ik te overdreven reageer. Schijnbaar bedoelt hij het anders dan hij opschrijft, ik weet het niet zo goed. We hebben 'gewoon' voor morgenmiddag afgesproken, in A. Ik wil het daarvoor nog wel even met hem hebben over zijn beeld van mij en wat hij van mij verwacht. Ik heb namelijk geen zin om door hem veroordeeld te worden om wie ik ben, omdat hij het anders zou doen. Zoals het nu is mag hij wel een mening over mij hebben maar ik mag deze niet verdedigen. Nou, dan heb je de verkeerde voor je ;)!
Het is dat de donoren niet voor het oprapen liggen en ik verder een goed gevoel bij hem had, anders was ik er misschien wel mee gestopt. Ik merk dat ik er de energie niet voor heb en ook niet voor wil hebben om mij te verantwoorden naar hem. Ik kan heel goed voor mezelf zorgen, anders zou ik deze stappen niet nemen. Naar mijn gevoel heeft hij andere verwachtingen dan die ik heb.
Ik wil het morgen met hem op een rustige manier uitspreken. Ook aangeven dat hij andere verwachtingen en een ander beeld misschien wel van mij heeft, die niet helemaal klopt.
Merk dat ik er nu ook behoorlijk heftig op reageer. Waarschijnlijk is dat morgen weer een stuk gezakt en kan ik het allemaal in een wat ander perspectief bekijken!

29-01-2010
Ik heb het gisteravond ook al even met D over gehad en er ook veel over nagedacht.
Ik denk dat mijn donor best wel een Alpha-mannetje is die graag zijn stempel ergens op drukt. Hij is verder een rustige man, niet dominant of zo maar denk dat het wel moet gaan zoals hij het graag wil. Daarnaast vind ik het natuurlijk belangrijk dat hij een kleine rol gaat spelen in de toekomst van mijn kindje. En ik denk dat daar de schoen een beetje wrijft. Hij merkt dat ik verder niets van hem wil op dit moment, alleen z'n zaad! En ik geloof dat hij daar wat moeite mee heeft. Hij heeft ook een beeld van mij die hij baseert op de mailtjes die we uitwisselen. Maar deze zijn oppervlakkig en meer gekeuvel dan dat ik mezelf echt helemaal te kennen geef.
Wil ook mijn eigen kant niet wegvagen; merk dat ik allergisch reageer op mannen die invloed willen uitoefenen op mijn leven! Kijk, is het een man waarvan ik vind dat hij invloed mag uitoefenen, vooruit. Maar niet iemand die daar geen recht toe heeft. En dan ga ik steigeren en van me afbijten. En dan ben ik, zoals mijn donor netjes omschreef, geen katje om zonder handschoenen aan te pakken!
Ik ga vandaag rustig het gesprek aan, wil niet in een discussie belanden maar wel duidelijk krijgen waar onze grenzen liggen naar elkaar. Ik wil geen verantwoording bij hem hoeven afleggen, daar is deze relatie niet op gebaseerd. Maar ik wil hem ook niet het gevoel geven dat hij alleen gebruikt wordt. Dat is ook niet eerlijk.

30-01-2010
Het gesprek is er niet echt van gekomen. We hadden gisteravond via de mail nog een paar keer wat heen en weer geschreven. Daarin heb ik o.a. aangekaart dat het niet handig is om gesprekken via de mail te voeren omdat dingen anders geïnterpreteerd kunnen worden dan bedoeld. Dat hij misschien zijn opmerking over te druk niet zo bedoeld had, maar dat het bij mij wel ingeslagen was als een bom. Hij gaf aan het ook niet handig gevonden te hebben. En eigenlijk is het daar een beetje bij gebleven. We hebben gistermiddag over van alles zitten kletsen en zijn er niet meer over begonnen.
Voor mij is het wel goed zo op dit moment. Hij weet waar ik sta en hoe ik er in sta en dat is denk ik het belangrijkst. De sfeer was gister ontspannen en daar gaat het rondom de inseminatie natuurlijk ook om.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten